Al sinds de eerste jaren van mijn studie roepen mensen regelmatig uit: 'Noor for president!'. 'Ha ha ha', lach ik het altijd weg. Maar stiekem ben ik wel trots natuurlijk, een heerlijk blijk van vertrouwen spreekt hieruit. En, dát het presidentschap ook heel leuk kan zijn, omgeven met plezier.
En stel je eens voor, dát het presidentschap plezier geeft. Omdat je waarde kunt creëren en iedereen hiertoe kan uitnodigen en oproepen. Nee, sterker nóg, dit als nórm maken voor het hele land. Maar, waardecreatie verplicht stellen, is dat niet een contradictio in terminis?
Al sinds mijn peutertijd wordt mij verweten (mijn moeder was de eerste) enige dictatoriale trekjes te hebben. Stampvoetend een programma maken voor mijn derde verjaardag was het begin. Als ik iets in mijn hoofd heb, heb ik ideeën over de grote strategie tot de kleinste details, tot over de motivatie van mensen om mee te doen.
Langzaam heb ik wel ondervonden dat je waardecreatie niet verplicht kan stellen. Ook al zie je wat goed is, béter is het als mensen het zelf ondervinden en ervaren. Dan nog, zou ik dus een regisseur zijn van ervaringen die leiden tot waardecreatie. Dát is een rol die mij past. In de veronderstelling dat uiteindelijk iedereen voor kwaliteit kiest . . . ; )
Want, ik weet het niet altijd zeker. Ik kies een weg die past bij de basisprincipes van wat ik belangrijk vind. Dat ik hierin stellig kan zijn, dát klopt. Lange tijd voelde ik mij een roepende in de woestijn (lees ook Het kleine meisje liep door de wereld op deze site. Nu is het gelukkig normaal om over waardecreatie te spreken en daarmee kan ik een stuk van mijn stelligheid laten varen.
Ik richt mij op het creëren van bijzondere ervaringen die leiden tót waardecreatie. Door in co-creatie een vraagstuk te belichten en daarbij álle perspectieven mee te nemen. Hoe kunnen de stakeholders groeien in dit proces, wat is hún hoogste ambitie en hoe kunnen wij hier samen aan bijdragen. Lijken deze ambities niet ergens op elkaar?
Je hoeft niet stellig te zijn om de juiste vragen te kunnen stellen. En deze vragen leiden vaak tot meer inzicht en begrip in elkaar, tot een gelijkwaardigheid in samen ondernemen en tot plezier om bij te dragen aan het mooiste resultaat. Een resultaat dat wordt gedragen én waar mensen blij van worden. Idealisme? Integendeel, een heel pragmatische manier van de maatschappij inrichten.
En dan wordt uitnodigen ook voorwaarden scheppend, enkel door de juiste vragen te stellen ; ) En brengen wij Nederland in beweging met een grote groep mensen die deze vragen stellen én daarna DOEN. Samen doen. Dus, als ik één dag president zou zijn, zou ik jullie allemaal invliegen op álle niveaus binnen het politieke domein; om de juiste vragen te stellen en aansluitend met elkaar aan de slag te gaan.
Waardecreatie in maatschappelijke issues zoals de gezondheidszorg, jeugdwerkeloosheid, jongeren en onderwijs etc. Maar ook waarderend onderzoeken, waardoor een onderzoek meteen bijdraagt aan de oplossing ervan. En natuurlijk, waardecreatie op je werk waarin sociale innovatie meer is dan slimmer werken, maar óók te maken heeft met zingeving en samen-werken. Mogelijkheden te over. En binnen ons netwerk genoeg mensen voor wie deze manier van denken en werken een vanzelfsprekendheid is.
En, eigenlijk met maar twee vragen centraal: Wat voor waarde voeg je toe? En, waaraan?
Let's Rock and create the future together.
__
Graag dank ik Joop Hazenberg voor zijn introductie bij de SER. Joop, ik hoop dat jij er Kroonlid wordt, want met een onverwachte wending, breng jij dingen in beweging.
__
Lees ook eens het artikel Het creëren van een Great Place to Live dat is gepubliceerd op Management Issues, láng geleden (2007), over de voorwaarden van waardecreatie ; )
Hieronder het artikel in het SER Magazine, close up van de tekst:
