woensdag 15 oktober 2008

De Waarheid


De waarheid woont,
de waarheid is,
de waarheid is herkenbaar.
Stel je eens voor dat iedereen de waarheid weet?

De waarheid woont in oude stenen en in het onbewaakte ogenblik,
In de ogen van de onbevangene, een kind, dat niet weet
dat de waarheid de waarheid is,
Want, als je denkt de waarheid te vinden, zo, dat het vastomlijnd is en je er een constructie omheen kunt bouwen,
Dan heb je het mis, dan is de waarheid al weer voorbij.

De waarheid wil ongrijpbaar blijven,
Net als ik.

Maar, hoe kun je een ongrijpbare waarheid herkennen?
De herkenning is van jou.
En dat is wat je ermee doet.
Dat maakt, dat de waarheid voor iedereen anders is,
En zich aan iedereen anders openbaart.

Maar hoe kun je er dan over praten?
De herkenning die ondefinieerbaar is en zo moeilijk in woorden te vatten.
Er zijn geen woorden voor de waarheid.

Je vervalt in termen als ‘ik voel’, ‘ik denk’, of,
‘ik weet het zeker’,
maar je kan er nooit een ander mee overtuigen!

Dat maakt de waarheid breekbaar,
Maar voor jou een rotsvast vertrouwen.
‘alles van waarde is weerloos’, schreef Lucebert,
en misschien bedoelde hij dit.

En dat is het ongrijpbare, en toch kun je het delen,
Als je de herkenning deelt.
De vonk van het onbewaakte ogenblik,
Van het oplichtend moment.
En dan het lef (!) om er samen iets mee te doen.

Of liever, de wetenschap dat de herkenning de waarheid is,
Voor ieder persoonlijk, je hoeft niet te weten,
Enkel het vertrouwen in elkaar dat je de vonk van het oplichtend moment
Meeneemt in je verdere handelen en beslissingen,
Dan herken je elkaar.

Of liever, herken je de waarheid in elkaar,
Of, de waarheid van de ander.

Wat, als iedereen de waarheid zou herkennen?
Dan is er werkelijk respect.


Quid est veritas?
Wat is de waarheid?

Vir qui adest!
De man, de mens, die er is, die erbij is.


De herkenning van de waarheid,
Zo, dat je er sprakeloos van wordt.
Kun je de waarheid samen groter maken?
Ja! Door haar los te laten en te laten zegevieren.
Vrijheid is liefde.


Noorderlicht, Altafulla 10 april 2006

gepubliceerd in de Zomereditie van Great Place to Live
foto: Noor in Argentina

zondag 12 oktober 2008

De Liefdesbij


Ik kreeg de bij van Jascha en Carolien. Vorig jaar. Het was een heel bijzondere bij. Hij gaat van dame naar dame om hen te helpen gelukkig te worden in de liefde. En nu, hoorde de bij mij mij. Jascha en Carolien waren inmiddels in gezelschap van ware liefde. 'Zorg goed voor de bij' zeiden ze nog. Of zorgt de bij voor mij?

Ja, hij zorgde goed voor mij. Hij zoemde stil door de kamer. Zijn vrolijk gezichtje mijn hoop. De liefde van mijn vriendinnen daarbij. Mij is het ook gegund. Soms was er een hele mooie flirt voor de zomer of een weekend, en de bij bleef.

Tot opeens mijn liefde daar was. Groots en meeslepend. Stil en dichtbij. De liefde reikte uit naar weidse vergezichten en plaatsen in mijzelf waar ik nog nooit geweest was. Overstelpt en onder de indruk van de intense liefde, vroeg ik mij af wat ik toch eerder met die jongens had geprobeerd! Proberen inderdaad. Dit IS.

En dat wist de bij ook. Vorige week heb ik hem weggegeven. Heel bijzonder. Aan Talitha. We spraken af in de 1e klas en we spraken over liefde. Over de grootsheid daarvan. En over de openheid die in jezelf nodig is, om liefde te ontvangen en om Liefde te geven.

Vaarwel bij. Het was fijn bij mij.